زهی
عشق زهی عشق که ما راست خدایا
چه
نغزست و چه
خوبست و چه زیباست خدایا
****
چه
گرمیم چه گرمیم از این عشق چو خورشید
چه
پنهان و چه پنهان و چه پیداست خدایا
****
زهی
ماه زهی ماه زهی باده همراه
که
جان را و
جهان را بیاراست خدایا
****
زهی
شور زهی شور که انگیخته عالم
زهی
کار زهی بار که آن جاست خدایا
****
فروریخت
فروریخت شهنشاه سواران
زهی گرد
زهی گرد که برخاست خدایا
****
فتادیم
فتادیم بدان سان
که نخیزیم
ندانیم
ندانیم چه غوغاست خدایا
****
ز
هر کوی ز هر کوی یکی دود دگرگون
دگربار
دگربار چه سوداست خدایا
****
نه دامیست
نه زنجیر همه بسته چراییم
چه
بندست چه زنجیر که برپاست خدایا
****
چه
نقشیست چه نقشیست در این تابه دلها
غریبست
غریبست ز بالاست خدای
****
خموشید خموشید
که تا فاش نگردید
که
اغیار گرفتست چپ و راست خدایا
( جلال الدین محمد بلخی_ مولانا)
به سه چیز تکیه نکن، غرور، دروغ و عشق. آدم با غرور می تازد، با دروغ می بازد و با عشق می میرد.
انسان سه راه دارد: راه اول از اندیشه می‌گذرد، این والاترین راه است. راه دوم از تقلید می‌گذرد، این آسان‌ترین راه است. و راه سوم از تجربه می‌گذرد، این تلخ‌ترین راهاست