تست هوش !!!

4 تا سوأل هستش. باید اونها رو سریع جواب بدی. حق فکر کردن نداری، حالا بزار ببینیم، چقدر باهوش هستی.
آماده ای؟
برو پایین تر.....


سوأل اول :فرض کنید در یک مسابقه دوی سرعت شرکت کرده اید. شما از نفر دوم سبقت می گیرید حالا نفر چندم هستید؟

پاسخ:
اگر پاسخ دادید که نفر اول هستید، کاملاً در اشتباه هستید! اگر شما از نفر دوم سبقت بگیرید، جای او را می گیرید و نفر دوم خواهید بود.



سعی کن تو سوأل دوم گند نزنی.
برای پاسخ به سوأل دوم، باید زمان کمتری را نسبت به سوأل اول فکر کنی.

سوأل دوم:اگر شما توی همون مسابقه از نفر آخر سبقت بگیرید، نفر چندم خواهید شد؟

جواب:
اگر جواب شما این باشه که شما یکی مانده به آخر هستید، باز هم در اشتباهید. بگید ببینم شما چه طور می تونید از نفر آخر سبقت بگیرید؟؟ (اگر شما از نفر آخر عقب تر باشید، خوب شما نفر آخر هستید و از خودتون میخواهید سبقت بگیرید؟؟؟؟)

شما در این مورد خیلی خوب کار نمی کنید، نه؟
 

 

 از این سوال به بعد برای مهندسان نیست

سوأل سوم:ریاضیات فریبنده!!! این سوأل رو فقط ذهنی حل کنید. از قلم و کاغذ و ماشین حساب استفاده نکنید.

عدد 1000 رو فرض کنید. 40 رو به اون اضافه کنید. حاصل رو با یک 1000 دیگه جمع کنید. عدد 30 رو به جواب اضافه کنید. با یک هزار دیگه جمع کنید. حالا 20 تا دیگه به حاصل جمع، اضافه کنید.
1000 تای دیگه جمع کنید و نهایتاً 10 تا دیگه به حاصل اضافه کنید. حاصل جمع بالا چنده؟



به عدد 5000 رسیدید؟ جواب درست 4100 است.
باور ندارید؟ با ماشین حساب حساب کنید.
مشخصتاً امروز روز شما نیست. شاید بتونید سوأل آخر رو جواب بدید. تمام سعی خودتون رو بکنید. آبروتون در خطره!!!

سوال آخر؟پدر ماری، پنج تا دختر داره: 1-Nana 2- Nene 3- Nini 4- Nono. اسم پنجمی چیه؟



جواب: Nunu؟



نه! البته که نه. اسم دختر پنجم ماری هستش. یک بار دیگه سوأل رو بخونید.

یک رفتنی...

اومد پیشم حالش خیلی عجیب بود فهمیدم با بقیه فرق میکنه
 

گفت :حاج آقا یه سوال دارم که خیلی جوابش برام مهمه
 

گفتم :چشم اگه جوابشو بدونم خوشحال میشم بتونم کمکتون کنم
 

گفت: من رفتنی ام!

گفتم: یعنی چی؟

گفت: دارم میمیرم
 

گفتم: دکتر دیگه ای رفتی، خارج از کشور؟
 

گفت: نه همه اتفاق نظر دارن، گفتن خارج هم کاری نمیشه کرد.
 

گفتم: خدا کریمه، انشاله که بهت سلامتی میده
 

با تعجب نگاه کرد و گفت: اگه من بمیرم یعنی خدا کریم نیست؟
 

فهمیدم آدم فهمیده ایه و نمیشه گل مالید سرش
 

گفتم: راست میگی، حالا سوالت چیه؟

 

گفت: من از وقتی فهمیدم دارم میمیرم خیلی ناراحت شدم از خونه بیرون نمیومدم
 

کارم شده بود تو اتاق موندن و غصه خوردن
 

تا اینکه یه روز به خودم گفتم تا کی منتظر مرگ باشم
 

خلاصه یه روز صبح از خونه زدم بیرون مثل همه شروع به کار کردم
 

اما با مردم فرق داشتم، چون من قرار بود برم و انگار این حال منو کسی نداشت
 

خیلی مهربون شدم، دیگه رفتارای غلط مردم خیلی اذیتم نمیکرد
 

با خودم میگفتم بذار دلشون خوش باشه که سر من کلاه گذاشتن
 

آخه من رفتنی ام و اونا انگار موندنی
 

سرتونو درد نیارم من کار میکردم اما حرص نداشتم
 

بین مردم بودم اما بهشون ظلم نمیکردم و دوستشون داشتم
 

ماشین عروس که میدیم از ته دل شاد میشدم و دعا میکردم
 

گدا که میدیدم از ته دل غصه میخوردم و بدون اینکه حساب کتاب کنم کمک میکردم
 

مثل پیر مردا برای همه جوونا آرزوی خوشبختی میکردم
 

الغرض اینکه این ماجرا منو آدم خوبی کرد و مهربون شدم
 

حالا سوالم اینه که من به خاطر مرگ خوب شدم و آیا خدا این خوب شدن منو قبول میکنه؟

 

گفتم: بله، اونجور که میدونم و به نظرم میرسه آدما تا دم رفتن خوب شدنشون واسه خدا عزیزه
 

آرام آرام خدا حافظی کرد و تشکر، وقتی داشت میرفت گفتم: راستی نگفتی چقدر وقت داری؟

 

گفت: معلوم نیست بین یک روز تا چند هزار روز!!!

 

یه چرتکه انداختم دیدم منم تقریبا همین قدرا وقت دارم. با تعجب گفتم: مگه بیماریت چیه؟
 

گفت: بیمار نیستم!

گفتم: پس چی؟
 

گفت: فهمیدم مردنیم، رفتم دکتر گفتم: میتونید کاری کنید که نمیرم گفتن:نه گفتم: خارج چی؟ و باز گفتند : نه! خلاصه حاجی
 

مارفتنی هستیم وقتش فرقی داره مگه؟

باز خندید و رفت و دل منو با خودش برد