دسته‌بندی علمی - مهندسی شیمی۸۹ دانشگاه شیراز (ChE)

چندی پیش در منطقه فینیکس واقع در آریزونا در کشور آمریکا، کشاورزی بنام دیوید هادسون به ماده ی سفید رنگی که در سرتاسر زمینهای زراعی اش گسترده بود مشکوک شد و مقداری از آنرا به آزمایشگاههای معتبر سپرد تا به او بگویند که این ماده سفید رنگ متشکل از چه مواد اولیه ای است. اما در عین ناباوری، پاسخ آزمایشگاه این بود:You Have Pure Nothing یعنی شما یک ماده ای دردست دارید که خالصاً هیچ چیز مشخصی که در جدول عناصر تعریف شده باشد در آن به چشم نمی خورد!.....

ادامه مطلب ...

محمد جمعه 20 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 14:11

3 نظر

شعبده بازی با شیمی

دوستداران علم شیمی بخوانند….

با یک میله شیشه ای شمع روشن می شود !!!

شعبده‌باز با یک نمایش عجیب و باور نکردنی تماشاگران را غرق در شگفتی می‌سازد. نمایشی که اجرای آن کاملاً غیرممکن به نظر می‌رسد. او شمعی را روی میز قرار می‌دهد، و نوک یک میله شیشه خیلی معمولی (همزن) را به فتیله آن می‌زند. شمع روشن می‌شود! چرا؟

با آنکه نمایش خیلی خارق‌العاده به نظر می‌رسد، ولی اجرایش ساده است، به طوری که شما )مهندسان و عاشقان شیمی ) نیز می‌توانید موفق به انجام آن شوید. کافی است که ابتدا وسایل زیر را آماده کنید: اولاً دو یا سه گرم کلرات پتاسیم، و همان مقدار قند، که هر دو را به طور مجزا به صورت پودر در آورده‌اید. ثانیاً یک شمع درشت معمولی، که حتی‌الامکان فتیله آن کمی کلفت‌تر از معمول باشد (این شمع نباید قبلاً مورد استفاده قرار گیرد). ثالثاً چند گرم اسیدسولفوریک خیلی غلیظ، پس از تهیه این وسائل، قبلاً فتیله را به کمک یک سوزن، کاملاً از هم باز کنید، به طوری که تارهای آن جدا از هم باشند. سپس کلرات پتاسیم و قند را – که به طور جداگانه در هاون کوبیده، و به صورت پودر نرم درآورده‌اید – با هم مخلوط کنید (اگر این دو ماده را با هم در هاون خرد کنید، امکان انفجار وجود دارد). این مخلوط را از قبل روی فتیله شمع بریزید، به طوری که این ذرات لابه‌لای تارهای فتیله را به خوبی پر کنند. و چون این دو ماده سفید بوده، و همرنگ فتیله شمع هستند، مسلماً کسی از این آماده‌سازی آگاه نخواهد بود.

و حالا بدون اینکه کسی مطلع باشد، سر یک همزن شیشه‌ای را در اسیدسولفوریک غلیظ فرو ببرید، و بلافاصله به فتیله شمع بزنید. چون براده قند در مجاورت کلرات پتاسیم است، به کمک اسید سولفوریک آتش خواهد گرفت، شمع روشن می شود.

محمد چهارشنبه 11 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 12:15

0 نظر

عاشق شدن و علم شیمی

وقتی عاشق می شویم به نظر می رسد مغز ما طبیعی فعالیت نمی کند . کف دستانمان عرق می کند ، نفسهایمان بند می آید ، به درستی نمی توانیم فکر کنیم و احساسی شبیه به اینکه پروانه ای در دلمان پر میزند به مادست می دهد. با این همه این احساس شگفت انگیز است . جرقه آن می تواند با چیزی به سادگی دیدن چشم ها ، لمس کردن دست ها،شنیدن موسیقی یا خواندن کتابی به وجود آید.
عامل ایجاد این تحریک، مولکول کوچکی موسوم به فنیل اتیل آمین است.این مولکول همراه با دوپامین و نور اپی نفرین میتواند یک حس نا معلوم ولی شادی آفرینی را که منجر به علاقه سیر ناپذیری می شود ایجاد کند.ولی متاسفانه در اینجا محدودیت هایی به خاطر برخی بمباران انتقال دهنده های عصبی ناشی از برخی پاسخ دهنده های کسل کننده وجود دارد.
فنیل اتیل آمین ماده ای شیمیایی طبیعی شبیه آمفتامین و دوپامین است که تجربه عالی عشق را برای ما فراهم می کند.
چیزی که توصیف عشق را مشکل می کند تلنگرهای اولیه آن در قشر جلوی مغزاست که انسان را قادر می سازد لذت بودن با شخصی خاص را ، حتی اگر تا آن زمان بک بار بیشتر او را ملاقات نکرده باشد ، برای خود پیش بینی کند. اگر این تلنگرها به اندازه کافی قوی باشند به آن (حافظه آینده) گویند که درگیر پاسخ به جنگ و گریزهای قدیمی قسمت جلوی مغز و مسئول رفتارهای ناخواسته ای چون لکنت زبان، عیاشی، لودگی و خنده های بلند به لطیفه های دیگران خواهد بود.اندورفینها که ساختاری شبیه به مرفین دارند بیشتر به ماده ای که می تواند در انسان احساس خوشی و شعف ایجاد کند شناخته شده اند. این مواد به عشاق ، آرامش مشابهی می بخشد ولی نه در همان لحظات اول.
اندورفینها در مراحل اولیه جذب با تحریک تک یاخته های خاصی در مغز میانی به شکل کاتالیزگر عمل کرده و آمفتامین های طبیعی قوی یعنی دوپامین و فنیل اتیل آمین را تحریک می کنند .آنها با فرمانهای خود در مغز فکر و خیال ها را طراحی می کنند ، هر فکرو خیالی را !!!!